via Bogor naar Bandung

Om 6.10 schrok jaimy wakker van bas die de lamp aan deed. Bleek dat de wekkers al 2 keer waren gegaan, jaimy zelfs alle wekkers had uitgezet en de telefoon had doorgegeven maar ze is daarna weer in een diepe slaap gevallen. Met minder dan 20 minuten om te douchen en de koffer in te pakken werd het een kleine race tegen de klok. De chauffeur zou namelijk om 7uur klaar staan. Om half 7 zijn we nog snel aan het ontbijt geschoven en om tien voor 7 meldde onze chauffeur zich al. Hij zou netjes buiten op ons wachten tot we klaar waren met eten.
Zo gezegd zo gedaan. Na onze toast naar binnen te hebben gepropt zijn we onze koffers gaan halen en uit gaan checken. De chauffeur stond inderdaad nog steeds netjes voor het hotel te wachten met een klein zilver minibusje. De koffers werden ingeladen en in de airco lieten we Jakarta achter ons. Al snel zaten we op de snelweg en eigenlijk zonder moeite konden we doorrijden. Na ongeveer een uur (en geen file) kwamen we aan in Bogor. Hier gingen we een Botanische tuin met een hele grote boom bezoeken. De botanische tuin is honderden jaren geleden aangelegd door een engelsman. Het park is inmens groot. Dat merkte we al toen we Bogor binnen kwamen rijden. We hebben continu langs de hekken van de tuin gereden maar moesten helemaal naar de andere kant van de stad voor de ingang. Eenmaal bij de ingang aangekomen reden we de dichtbegroeide tuin in en werden door onze chauffeur afgezet. We dachten een waterval te horen dus zijn eerst over een kiezeltjespad naar beneden gelopen en kwamen uit bij een prachtige vijver vol met lelies. Ook waren er speciale leliebladeren tussen. Na wat oe’s en aah’s zijn we doorgelopen en zijn we door het tarzanbos op zoek gegaan naar de grote boom. Het tarzanbos bestaat uit junglebomen met lianen. Omdat de bomen zo oud zijn, en de lianen daarmee lang, wordt het het tarzanbos genoemd. Na een uur lopen werden de heren dorstig en zijn we bij een restaurantje koffie gaan drinken met een prachtig uitzicht over een grasveld, fontein en orchideeen bomen. Het uitzicht was prachtig en het drinken was lekker. En achter het restaurant bevonden zich de bomen die Yvonne graag wilde zien. In het park zelf waren ze veel onderhoud aan het plegen waardoor sommige wegen waren afgesloten. We wilden nog graag bij de orchideen kijken maar kegen dat niet helemaal gevonden. Hierdoor moesten we langs een hele grote groep schoolkinderen die ons aanzagen voor een attractie. Ze joelden en deden alsof ze verlegen waren maar een jongeman was stoer genoeg om te vragen of hij op de foto mocht met bas en rink. De dames zagen deze jongeman als held en vonden het prachtig. Na ze te hebben afgeschud zijn we doorgelopen, helaas zoonder de orchideen te vinden. Daarnaast werd het steeds warmer en werden lange wandelingen onaangenamer. Omdat onze reis vandaag nog naar Bandung gaat, besloten we snel de comfort van de airco in de auto weer op te zoeken. Onze chauffeur was niet ver gelukkig en al snel zaten we weer heerlijk in de auto. De weg vervolgde naar de Puncak pass, een kronkelende bergweg richting bandung. De file op deze pass leek wel eeuwig te duren. Aan de kant van de weg stonden de lokals met kleine winkelstandjes en verkochten voornamelijk groenten en fruit. Tegen de steile berg groeiden theeplanen waardoor het uitzicht werkelijk fantastisch was. Helemaal op hetpuntje van de berg zijn we een hapje gaan eten met wederom prachtig uitzicht over de theeplanten en de valei die zich daar uitstrekte. Boven op de berg was het een stuk kouder dan in Jakarta, even wennen, we hebben zelfs voor de eerste keer een vestje aan moeten trekken. Na een heerlijke rijsttafel zijn we in de airco de bergweg verder gevolgd weer terug naar beneden. De vestjes konden overigens aanblijven want de airco deed aardig zijn best. Na twee uur te hebben gereden stopte onze chauffeur zodat we uit konden stappen en een foto konden maken. We hadden allemaal het gevoel dat hij graag een sigaret wilde roken en ons er daarom even uit zette, maar als brave toeristen hebben we vanaf een brug met een prachtig uitzicht een foto gemaakt. De rit duurde vervolgens nog een kleine anderhalf uur. Bandung is niet zo smog-ie als Jakarta maar wel even druk. Het verkeer blijft chaos en de kleine brommertje racen overal tussendoor. Onze chauffeur heeft ons naar het Savoy Homann gebracht, een hotel wat helemaal in authentieke stijl is ingericht, 5 sterren heeft en duidelijk erg duur is. Daar aangekomen heeft de chauffeur ons geholpen met de koffers en hebben we afgesproken morgen naar de Tangkuban Perahu te gaan, een nog werkende vulkaan. Daarna gaan we naar de hot springs waar ciater bekend om staat. Hij komt ons om een zeer christelijke tijd ophalen, 10 uur pas!! Uitslapen dus.
Na te hebben ingecheckt hebben we de tickets voor onze treinreis naar Yogjakarta al gekregen. Dit waren de enige vouchers die nog ontbraken. Meteen hebben we afgesproken dat iemand ons naar het treinstation brengt. Alles weer helemaal geregeld!
Na alle formaliteiten zijn we nog even bandung ingelopen en zijn we op zoek gegaan naar een pinautomaat. Midden in het centrum zit een enorme moskee met nog grotere minaretten en met enorm veel herrie. Ietswat onder de indruk zijn we er voorbij gelopen terwijl het verkeer voorbij raasde. Truc blijkt geen bang te hebben en gewoon in hetzelfde tempo door te lopen en over te steken. Dan past het verkeer zich aan je aan. Nadat we de pinautomaat hadden gevonde hebben we besloten in ons hotel te gaan eten. Zo gezegd zo gedaan. We begonnen goed met rink die en hele peper naar binnen werkte en Yvonne en Jaimy die beiden garnalen probeerden te pellen maar deze op de kleren gooiden. Na de pittige smaak van de overigens heerlijke gerechten te hebben geblust met tiramisu zijn we terug gegaan naar de kamer. Rink en Yvonne gingen nog even bij de frontdesk een fohn regelen. Nagenoeg gelijk kwamen we bij de kamer aan. Terwijl bas al naar binnen ging om te plassen werd yvonne gevolgd door een medewerker van het hotel die een fohn kwam brengen. Al giebelend stonden we op de gang toen jaimy in haar ooghoek iets zag kruipen. Het was zo groot dat we niet direct thuis konden brengen wat het was, maar onderzoek op veilige afstand toonde aan dat het om een kakkerlak van 10 cm ging (dit is echt maar maximaal 2 cm overdreven). Bas en yvonne hebben samen de kakkerlak gevangen onder een glas en hebben hem vervolgens als twee helden door de wc gespoeld. Nu de kust veilig was kon eindelijk iedereen naar zijn bedje toe. Mogelijk voor Jaimy met een kleine nachtmerrie over insecten…