Bye Little Toyota, Hello Malibu @ Mile High City
Blijf op de hoogte en volg Bas en Jaimy
11 September 2012 | Verenigde Staten, Denver
Vandaag weer een reisdag voor de boeg. Dit maal per vliegtuig. Onze dag begon erg vroeg omdat we dwars door Washington moesten naar het vliegveld. Omdat het vandaag 11 september is zijn er een aantal wegen/parken afgesloten ivm memorials. We zijn rond half 7 opgestaan en zaten om 7 uur aan het ontbijt. Dat viel eigenlijk bij allebei niet heel erg lekker. We hebben een halve bagel gegeten en zijn terug naar de kamer gegaan. De koffers waren al gepakt dus we zijn gaan uitchecken en hebben de koffers in de auto gegooid. Het dakleer wat in Niagara Falls op de motorkap was gevallen bleek toch voor wat meer schade te hebben gezorgd dan dat we in eerste instantie hadden gezien. Hopen dat ze er niet moeilijk over doen bij Alamo!
Op naar het vliegveld. We kwamen uiteraard in de file terecht waardoor we best blij waren dat we op tijd zijn aangereden. Rond half 10 waren we op het vliegveld en er werd een blik geworpen op onze Corolla en we konden gaan.. Dus geen probleem! Klaar voor de bagage drop. Een vreselijk vrolijke vrouw heeft ons ingecheckt en we konden zo door wandelen naar de security check.
Daar aangekomen weer alle schoenen, riemen en horloges opgeborgen: wat blijkt mogen we door een body scan! Nou dat stelt dus geen ruk voor. Je moet met je armen boven je hoofd gaan staan en 10 seconden zo stil mogelijk blijven staan terwijl je gescand wordt. Thats it.. Dus helaas niet heel erg spannend. Toen hadden we nog ruim 2 uur te doden op Dulles. Op zich een giga vliegveld dus we zijn lekker ff rond gaan wandelen en uiteindelijk belang bij de gate waar we op de landingsbaan konden kijken.
Rond kwart voor 12 mochten we het vliegtuig in, wat echt een inie mini vliegtuigje was. Er waren 12 rijen van 2 stoelen aan de ene kant en aan de andere kant 13 rijen. Er was een stewardess die als een stoel had die uitvouwde uit de kapstokkast. We zaten helemaal achterin het vliegtuigje onder het landingsgestel (kon ook niet anders want het landingsgestel was onderhand net zo hoog als het vliegtuig zelf). Een zeer korte vlucht van nog geen uur (terwijl in onze papieren er 1 uur en 50 minuten voor was uitgetrokken), bracht ons in Detroit. Wederom een megagroot vliegveld. We zijn richting de gate gegaan en kwamen daar Charleys grilled subs tegen waar we onze lunch hebben gescoord. Het lekkerste broodje ever!!!!! Daar kan geen Subway Melt tegenop (op verzoek hierbij de uitleg: de Subway Melt is een footlong broodje naar keuze bij de Subway, belegd met diverse vleeschjes en kazen, gegrild en daarna bedolven onder (wederom naar keuze) jalapenos, sla en pickles). De Philly Chicken Sub was een gegrild broodje met gesmolten kaas, stukjes vreselijk malse pittige kipstukjes, heerlijk vet sausje, sla en mayo. Kortom het beste broodje ever.. Of gewoon omdat we honger hadden.
Het vliegtuig bracht ons in iets meer dan 2,5 uur (terwijl we wederom 3 uur hadden ingeschat) naar Denver waar ons avontuur verder zou gaan. Een beetje melig van het reizen en het tijdsverschil zijn we naar Alamo gegaan om onze auto op te halen. Heerlijk die mensen die willen voorkruipen en uiteindelijk later worden geholpen dan wij. Bij de desk aangekomen was daar Jeremy die ons ging helpen. Jeremy voelde aan dat we wat melig waren en ging daar heerlijk in mee. Hij ging het rijtje af met vragen: willen we een extra verzekering voor als we een lekker band krijgen? Nee, daarvoor is Bas mee! Willen we dan misschien een navigatiesysteem? Nee, die hebben we! Ja maar eentje met GPS want ik neem aan dat je man geen ingebouwde GPS heeft! Willen we misschien een upgrade naar een andere auto? Nee is niet nodig. Daar was hij het mee eens, als ik mijn man beu was paste hij makkelijk in de achterbak, zijn collega paste er ook makkelijk in. Goed alles getekend en Jeremy wees de weg waar we onze “complementary pink or purple impala” konden ophalen.
Buiten aangekomen stonden er alleen nog maar SUVs, dus wij denken dat we geluk hebben. Nee de beste man buiten stuurde ons daar “that little white car over there”. Crap.. We hoefden maar 4 rijen verder te wandelen en wat staat daar op ons te wachten… Voor de dames onder ons: hij is wit, hij blinkt, hij is dik, alles glimt, er zitten ledstripjes bij elk randje aan de binnen en buitenkant van de auto en de enige manier waarop hij nog vetter zou kunnen zijn zou: als we er een gratis met olie ingesmeerde chippendale met chocoladetaart als chauffeur bij zouden krijgen (uiteraard heb ik mijn woestaantrekkelijk Basje om me door de Rocky Mountains te brengen dus is het geen noodzaak)! Voor de heren: het is een gloednieuwe Chevrolet Malibu Hybrid waar wij de eerste kilometertjes op mogen gaan zetten, compleet uitgerust met on board navi, veel te veel knopjes en uber zuinig (zoveel verstand heb ik van autos). Bas is net een klein kind wat een nieuw pakje lego heeft gekregen. Die hoor ik de komende week niet meer klagen. Bij het hotel is de motorkap natuurlijk al open gegaan en heeftie uitgebreid staan kijken waarop een nieuwsgierige amerikaan vroeg of hij zijn motor nu al kwijt was:S
De auto is gewoon echt te dik, niet wat we verwacht hadden maar we zullen het er maar weer mee doen. Op naar ons hotel. Een motel 6 dit keer, op ons bed ligt een quilt met autootjes en de televisie is net zo groot als onze telefoons naast elkaar. Maar het is maar voor een nachtje. Het landschap is nu al anders dan aan de oostkust. Het is duidelijk te zien dat het erg droog is geweest hier. We vertrekken morgen de Rocky Moutains in richting Casper waar er bosbranden zijn en gisteren of vandaag al 500 mensen zijn geëvacueerd. Benieuwd wat ons staat te wachten..
Op naar het vliegveld. We kwamen uiteraard in de file terecht waardoor we best blij waren dat we op tijd zijn aangereden. Rond half 10 waren we op het vliegveld en er werd een blik geworpen op onze Corolla en we konden gaan.. Dus geen probleem! Klaar voor de bagage drop. Een vreselijk vrolijke vrouw heeft ons ingecheckt en we konden zo door wandelen naar de security check.
Daar aangekomen weer alle schoenen, riemen en horloges opgeborgen: wat blijkt mogen we door een body scan! Nou dat stelt dus geen ruk voor. Je moet met je armen boven je hoofd gaan staan en 10 seconden zo stil mogelijk blijven staan terwijl je gescand wordt. Thats it.. Dus helaas niet heel erg spannend. Toen hadden we nog ruim 2 uur te doden op Dulles. Op zich een giga vliegveld dus we zijn lekker ff rond gaan wandelen en uiteindelijk belang bij de gate waar we op de landingsbaan konden kijken.
Rond kwart voor 12 mochten we het vliegtuig in, wat echt een inie mini vliegtuigje was. Er waren 12 rijen van 2 stoelen aan de ene kant en aan de andere kant 13 rijen. Er was een stewardess die als een stoel had die uitvouwde uit de kapstokkast. We zaten helemaal achterin het vliegtuigje onder het landingsgestel (kon ook niet anders want het landingsgestel was onderhand net zo hoog als het vliegtuig zelf). Een zeer korte vlucht van nog geen uur (terwijl in onze papieren er 1 uur en 50 minuten voor was uitgetrokken), bracht ons in Detroit. Wederom een megagroot vliegveld. We zijn richting de gate gegaan en kwamen daar Charleys grilled subs tegen waar we onze lunch hebben gescoord. Het lekkerste broodje ever!!!!! Daar kan geen Subway Melt tegenop (op verzoek hierbij de uitleg: de Subway Melt is een footlong broodje naar keuze bij de Subway, belegd met diverse vleeschjes en kazen, gegrild en daarna bedolven onder (wederom naar keuze) jalapenos, sla en pickles). De Philly Chicken Sub was een gegrild broodje met gesmolten kaas, stukjes vreselijk malse pittige kipstukjes, heerlijk vet sausje, sla en mayo. Kortom het beste broodje ever.. Of gewoon omdat we honger hadden.
Het vliegtuig bracht ons in iets meer dan 2,5 uur (terwijl we wederom 3 uur hadden ingeschat) naar Denver waar ons avontuur verder zou gaan. Een beetje melig van het reizen en het tijdsverschil zijn we naar Alamo gegaan om onze auto op te halen. Heerlijk die mensen die willen voorkruipen en uiteindelijk later worden geholpen dan wij. Bij de desk aangekomen was daar Jeremy die ons ging helpen. Jeremy voelde aan dat we wat melig waren en ging daar heerlijk in mee. Hij ging het rijtje af met vragen: willen we een extra verzekering voor als we een lekker band krijgen? Nee, daarvoor is Bas mee! Willen we dan misschien een navigatiesysteem? Nee, die hebben we! Ja maar eentje met GPS want ik neem aan dat je man geen ingebouwde GPS heeft! Willen we misschien een upgrade naar een andere auto? Nee is niet nodig. Daar was hij het mee eens, als ik mijn man beu was paste hij makkelijk in de achterbak, zijn collega paste er ook makkelijk in. Goed alles getekend en Jeremy wees de weg waar we onze “complementary pink or purple impala” konden ophalen.
Buiten aangekomen stonden er alleen nog maar SUVs, dus wij denken dat we geluk hebben. Nee de beste man buiten stuurde ons daar “that little white car over there”. Crap.. We hoefden maar 4 rijen verder te wandelen en wat staat daar op ons te wachten… Voor de dames onder ons: hij is wit, hij blinkt, hij is dik, alles glimt, er zitten ledstripjes bij elk randje aan de binnen en buitenkant van de auto en de enige manier waarop hij nog vetter zou kunnen zijn zou: als we er een gratis met olie ingesmeerde chippendale met chocoladetaart als chauffeur bij zouden krijgen (uiteraard heb ik mijn woestaantrekkelijk Basje om me door de Rocky Mountains te brengen dus is het geen noodzaak)! Voor de heren: het is een gloednieuwe Chevrolet Malibu Hybrid waar wij de eerste kilometertjes op mogen gaan zetten, compleet uitgerust met on board navi, veel te veel knopjes en uber zuinig (zoveel verstand heb ik van autos). Bas is net een klein kind wat een nieuw pakje lego heeft gekregen. Die hoor ik de komende week niet meer klagen. Bij het hotel is de motorkap natuurlijk al open gegaan en heeftie uitgebreid staan kijken waarop een nieuwsgierige amerikaan vroeg of hij zijn motor nu al kwijt was:S
De auto is gewoon echt te dik, niet wat we verwacht hadden maar we zullen het er maar weer mee doen. Op naar ons hotel. Een motel 6 dit keer, op ons bed ligt een quilt met autootjes en de televisie is net zo groot als onze telefoons naast elkaar. Maar het is maar voor een nachtje. Het landschap is nu al anders dan aan de oostkust. Het is duidelijk te zien dat het erg droog is geweest hier. We vertrekken morgen de Rocky Moutains in richting Casper waar er bosbranden zijn en gisteren of vandaag al 500 mensen zijn geëvacueerd. Benieuwd wat ons staat te wachten..
-
12 September 2012 - 19:20
Sandra:
Gelukkig, eindelijk uit Frankrijk ;)
Ik zie hem gaan met zijn auto, hahahaha. Dus waar blijft de foto met grijns van oor tot oor?
Kreeg meteen al een te blij whatsappje dat de auto helemaal geweldig was, wat een schattig broertje heb ik toch ook ;)
Toch jammer dat je thuis een Opel Vectra hebt (ha-ha)
Meligheid is aanstekelijk... Maareh wel even in de kofferbak gelegen neem ik aan? Ik bedoel, je wilt toch wel weten of je waar krijgt voor je geld, als ze zeggen dat het kan moet dat uitgeprobeerd worden :D)
Enjoy!!
xxx -
12 September 2012 - 21:52
Mama Jaimy:
Fijn dat je eindelijk met een echte auto mag rondrijden. En dan met Bas (ingesmeerd met olie ;p) achter het stuur. Ik probeer het me voor te stellen. Jammer als ik dat doe krijg ik de hele tijd het beeld van een Bas met een "achterstevoren"zwembroek aan springend in ons zwembadje in het overheerlijke FRANKRIJK :O.
Je kunt zeggen wat je wilt, maar sommige Amerikanen hebben best humor...of ie zijn motor nu al kwijt is..
En nu op naar de Rocky Mountains en Casper waar weer een heel ander avontuur begint. Hopen dat de bosbranden inmiddels geblust zijn zodat je toch kunt genieten van de omgeving.
Heel veel groetjes en xxxx ook voor je chippendale van ons.
papa en mama -
13 September 2012 - 08:31
Steph:
Hahahhahaha geweldig die auto, ik ben ook benieuwd naar de foto van de auto en natuurlijk de chauffeur die met een huge grijns je overal naartoe brengt. Toch genieten zo'n nieuwe vette bak!
Heel veel plezier aan de andere kant en geniet er van!
-
13 September 2012 - 09:01
Hummer:
Hey daar,
leuk om te horen dat jullie milieu bewust door de USA toeren ;-) een Chevy Volt zou meer zop zijn plaats zijn hahahahah
Hey Jaimy heb je al een keer een "medium" burger besteld??
Geniet van de overweldigende natuur aldaar enne geniet van elkaar.......
greetz vanuit een kille en regenachtige Venray!!
-
13 September 2012 - 10:26
Renzo En Cynthia:
hahaha dat klinkt wel als een hele hele hele dikke bak haha! Wel goed inparkeren he ;-)
veel plezier met de komende kilometers!!
En @ reactie hummer, burger Well Done' is meer dan prima haha!
Veel plezier! Xx cynthia en renzo
-
13 September 2012 - 22:57
Kim:
hahaha ik wist wel dat bas daar voor mee ging!!!! veel plezier bij de Rocky Mountains en Casper... veel fotos maken he. xxxx
-
13 September 2012 - 23:08
Kim:
whahwhahwhahwha die foto!!!! echt geweldig!!! -
14 September 2012 - 07:36
Sandra:
Duizend maal dank voor het toevoegen van de kofferbak foto!!!!
:D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
