We survived the Outback :)

Waarschijnlijk hebben we zelf wat dingos afgeschrikt want we hebben in een ruk doorgeslapen. De ochtend begon eigenlijk nog midden in de nacht om 5 u. we werden gewekt door sky met het liedje “ follow the sun”. En dat gingen we vandaag doen. Na dezelfde rituelen, swag inrollen, ontbijten, omkleden, namen we afscheid van de camping en om 6u reden we naar kings canyon waar we zouden gaan hiken. Kings canyon is een echte canyon waar je beide rims kunt bewandelen. Het pad omhoog heet ook wel heartatacke hill. Dus we moesten er goed over nadenken of we dit wel wilden. De 50 plussers haakten af en gingen voor de makkelijke wandeling van 30 minuten die de canyon in ging. De andere 10 waagden het en in het donker liepen we rinchting de rotsen. De eerste klim was stijl, de moeder der stijlste stijle wandelingen. Je gaat bijna in een rechte lijn naar boven en om je heen zie je alle kleine steentjes schuiven en in je ooghoeken zie je in eerste instantie weinig omdat het donker is. Maar zodra de zon er is zie je hoe hoog ej zit en hoe ver je kan vallen. Daarnaast is het gewoon een pittige klim van 20 min. Eenmaal boven weet je wel waarvoor je het gedaan hebt, gelukkig. We hebben een wandeling gemaakt over de north en south rim en de afdaling was van een ander punt, minder stijl dus. na een dikke 3,5 u lopen waren we weer waar we die ochtend gestart waren. Het is bizar dat je ineens weer op een vlakte staat terwijl je op de rim kleine meertjes hebt, prachtige domes en rotsformaties. We zijn zelfs een dode en uitgedroogde hagedis tegen gekomen, dit om te illustreren hoe heet het daarboven kan zijn. Sky vertelde ons dat haar baas vroeger wel eens een groep heeft rondgeleid waarbij de fotorolletjes in de cameras zijn gesmolten. Het was toen 56 graden. Tegenwoordig sluiten ze delen van de berg af zodat idioten die denken dat het een goed idee is om te klimmen bij meer den 36 graden tegen te houden.
Goed en wel beneden gekomen zaten de 50 plussers op ons te wachten zodat we samen konden gaan lunchen, ja het was vroeg maar onze dag was om 5u begonnen. En we gingen bbq-en!! Dat kan hier langs de kant van de weg gewoon onderweg. Heerlijk. Dus daar kwamen de hamburger patties en worstjes aan. de mannen in de groep ontfermden zich over de bbqen de dames gingen de sla, tomaten en komkommer snijden. Prima verdeling weer. En daarna aanvallen. Want honger hadden we gekregen ondertussen. Ondertussen was sky de auto voltanken terwijl ze ons heeft aan laten modderen. Prima want dat betekende geen tussenstops meer voor nu. Alleen nog voor onze laatste stop van vandaag. We zijn allemaal vol de auto ingegaan en alsof we kleine babys waren allemaal net zo goed in slaap gevallen. De temperatuur liep inmiddels ook weer op. Dat helpt wel als je wil slapen. We zijn onderweg na 3u rijden. Gestopt bij erdunda, waar we op de heenweg vanuit alice springs ook gestopt zijn. Hier hebben we lekker een ijsje gegeten om af te koelen en nu is het nog maar een uurtje rijden naar de camelfarm. Ja mensen. We gaan kamelen rijden. Het paardrijdrama in cuba zit nog vers in het geheugen van jaimy maar voor 7 dollar mogen we dit bucket list dingetje niet missen. En zo gezegd zo gedaan. Jaimy en bas samen op een twee zits kameelzitje. Bas de koning te rijk, jaimy kan niet stoppen met giechelen. Het eerste stuk gaat nog langzaam maar het tweede stuk gebeurt rennend. En dan mis je je sportbh. Maar bijna in onze broek plassend van het lachen hebben we er toch wel van genoten. De reis oor de outback komt nu echt tot een einde maar wat hebben we het fantastisch gehad. We moeten afscheid gaan nemen van sky en van onze medepasagiers. We rijden terug naar alice springs waar we nog even snel een groepsfoto maken voordat we de eerste dames, de fransen af gaan zetten. Vervolgens zij wij aan de beurt. We zien de 50 plussers morgen nog op het vliegveld want we zitten in hetzelfde vliegtuig naar sydney, dus van de rest nemen we afscheid en sky geeft ons nog een dikke knuffel. We hebben echt genoten maar zijn ook blij dat de douche achter ons roept. We checken snel in, aan douchen en regelen ons vervoer voor morgen naar het vliegveld. We willen toch nog een hapje gaan eten dus lopen weer richting het hilton. Daar is het echter razend druk dus we lopen door langs het lasseters hotel waar we gaan eten. En daar treffen we de 50 plussers weer die meteen ons uitnodigen aan tafel. We hebben gezellig samen gegeten en nog even de reis doorgenomen. Het was erg gezellig en fijn om bij goed licht je eten te eten. We nemen nog steeds geen afscheid want we zien elkaar morgen bij het vliegveld weer. En ineens gaat onze vakantie dan toch snel voorbij. Morgen gaat de reis verder richting sydney en dan zijn we ineens al snel over de helft van onze reis… time flies when your having fun.