Bearspotting Bas in the Foggy Forest

Vanmorgen begon het avontuur al erg vroeg. ’s Avonds koelt het in Yellowstone af tot ongeveer het vriespunt, erg prettig dus in onze ongeïsoleerde cabin. We zijn ontbijt gaan eten in de dining room hier, veel andere plaatsen om te eten zijn er namelijk niet. De dag begon voor ons met een kan slappe koffie en een omelet met ham en champignons, toast erbij en een schaaltje fruit. Daar hebben we ongeveer tot half 4 in de middag op kunnen teren!
we zijn met onze spullen in de auto gestapt om eerst de Mammoth Hot Springs te verkennen. We slapen in Mammoth dus ons eerste autoavontuur duurde ongeveer 3 minuten. We konden naast de diner al uitstappen om te kijken naar het water wat uit de grond borrelt. Omdat het hier zo ongelooflijk druk was zijn we helemaal naar boven op de berg gereden waar een terras zou zitten. En dat was dus ook zo. Boven op de berg kon je parkeren en via een soort houten stellage over de berg wandelen. De hot springs ruiken naar rotte eieren en er komt gloeiend hete stoom uit waardoor het behoorlijk dampig is. Ergens in de aardkorst ontstaat er een chemische reactie waardoor de geur en het kokende water naar boven komt. Onder het aardoppervlak ontstaat er een soort gangenstelsel. Door aardbevingen en andere veranderingen van de natuur, veranderen deze stelsels ook waardoor het zomaar kan zijn dat sommige springs uitdrogen of juist groter worden. Het gesteente waar de springs naar boven komen kleuren wit. De bacteriën die zich verzamelen in het water zorgen voor de mooiste kleuren, van diepblauw tot geel rood paars, noem het maar op. Hierdoor ontstaat er tevens een soort maanlandschap waar de springs uitgedroogd zijn. De bomen en andere bossen die er groeien zijn nagenoeg dood maar waar het groen de kans krijgt om te groeien, groeit het ook weer net zo heftig aan. Foto’s worden bijgevoegd want het omschrijven is echt ongelooflijk moeilijk.
we zijn verder gereden. De route door Yellowstone is een soort 8, wij zitten vlakbij de noordelijkste ingang, dus bovenin de 8. We zijn buitenlangs gaan rijden en hebben zo ongeveer elke scenic route die tussendoor was aangegeven, genomen. Vanuit Mammoth zijn we richting Norris gegaan, bij Mammoth heb je dus de hot springs, richting Norris veranderd de omgeving in Mud Pots en geisers. Onderweg zijn we watervallen tegengekomen, blijkbaar is dat een van de beautys die Yellowstone te bieden heeft maar waar eigenlijk niemand voor komt. Na het zien van de Niagara Falls vallen deze kleine watervalletjes natuurlijk in het niet maar wel ongelooflijk mooi om te zien. We zijn zelfs nog een klein stukje wezen hiken langs een riviertje waar je over steentjes kon lopen naar een klein eilandje in het midden.
Aangekomen in Norris zijn we de auto weer uitgegaan om een bezoekje te brengen aan een klein museum. Het stelde niet heel veel voor, voornaamste was de uitleg over wat er zich afspeelt in de aardkorst waardoor wij een prachtig uitzicht hadden. Vanuit het museum zijn we naar beneden gelopen waar weer een plateau was met de kleine kleurrijke vijvertjes. De klim terug omhoog was niet leuk maar wat ongelooflijk mooi weer beneden. Je ziet gewoon letterlijk de grond koken en het water daarop reageren. Wederom de lucht niet te harden, zelfs Bas na een 3 avonden stappen en een chinese rijsttafel voor 8 personen is er niets bij!
Vervolgens zijn we een wandeling te maken langs de steamboot geiser. Deze zou ergens tussen de 4 dagen en 50 jaar na elkaar uit moeten barsten. Daar gingen wij natuurlijk niet op wachten. Maar dit was wel de eerste echte geiser die we zagen waar al daadwerkelijk wat water uit omhoog kwam gespoten. Vanuit de geiser zijn we teruggelopen naar de auto en hebben onze reis weer vervolgt. De geisers beginnen namelijk klein maar zouden ons uiteindelijk brengen naar de grootse en degene die het vaakste uitbarst: Old Faithfull.
Vanuit Norris zijn we doorgereden naar het zuiden waar we richting Madison kwamen. Hier veranderde het landschap weer naar uitgestrekte bergtoppen en plateaus met ongelooflijk veel dennenbomen. Zodra je uitstapte rook het ook naar kerst. Halverwege de rit kwamen we er achter dat er ergens achter ons iets goed in de brand stond. Je zag de rook optrekken en het rook ook naar verbrande kerstboom. In 1988 is 35% van Yellowstone al eens afgebrand. Blijkbaar is dit nog goed ook want sommige bomen geven alleen hun zaadjes af na brand/hitte (handig om met Google Bas op vakantie te zijn ;) )Hier hebben we verder niet echt veel aandacht aan besteed want het uitzicht had al onze aandacht nodig. We reden alsmaar langs een rivier waar we op een gegeven moment bij een stopplek uitkwamen waar je langs de berg naar beneden kon klimmen. De rivier was echt kolkend en levensgevaarlijk maar door een paar grote keien was er een heel klein stukje waar je kon zwemmen. Niet te flauw wij naar beneden. Maar het bergwater is toch een heel klein beetje heel erg koud. Dus sokjes uit en tot de knietjes er in is ver genoeg. Daar hebben we nog even heerlijk op de rotsen gezeten om met droge voeten weer naar boven te klimmen en de reis voort te zetten richting Old Faithfull.
Onderweg kwamen we wederom een paar senic routes tegen waar we uiteraard gestopt zijn. Zo kwamen we bijvoorbeeld de Roaring Mountain tegen, een grommende berg. Doordat de waterdruk en het stoom zo opbouwt hoor je dat razen door de gaten die in de berg zijn ontstaan waar het water doorheen komt. Terwijl we hier dus zaten leek het net of er een beer in de berg zat die het ergens niet mee eens was. De meest indrukwekkende was wel die route met de Mud Pots. Ik weet niet hoe ik dit anders moet omschrijven dan grote ronde vijvers waarin kokende stopverf zit. Het water wat omhoog kot bevat een soort bijtend zuur. Het gesteente waar dit water tegenaan slaat is erg zacht. Het bijtende zuur lost het gesteente op tot modder, daarom dat het eruit ziet als kokende stopverf. Bizar eigenlijk. De stopverfvijver was omringt door gewone watervijvers. Het maffe hieraan is dat je ergens midden in de vijver belletjes omhoog ziet komen, want daar heb je dus weer zo’n punt waar er uit de aarde shizzle komt die alles laat koken. De bacteriën in het water en de mineralen zorgen wederom voor de meest prachtige kleuren. We zijn hier weer een stukje verder gelopen en nog twee kleine geisers tegen gekomen, wederom een voorproefje! Ongelooflijke kleuren, geel wit, rood, en dan dat water wat er uit komt.. prachtig en adembenemend.
Uiteindelijk kwamen we rond half 4 smiddags aan bij Old Faithfull, Het dorpje waar de gelijknamige geiser zich bevind, waar we opgewacht werden door de eerste echte bizon. Het beste beest stond echt een meter van de straat af en alle mensen gaan dan vol in de ankers om fotos te maken.. Wij natuurlijk ook!. Omdat we onderhand wel honger hadden zijn we eerst gaan eten in het restaurant, een simpele hamburger. Toen we buiten kwamen zijn we richting old faithfull gelopen, en jawel.. net de uitbarsting gemist dus moesten we nog een klein uurtje wachten. Dit uurtje hebben we volgemaakt met het bezichtigen van het stadje en uiteraard met het happen van een mega ijsje!
om 5 voor 5 begon eindelijk old faithfull te spuiten. Mensen wat een watergeweld. Het water kwam zeker 8 tot 10 meter hoog. We hebben alles gefilmd en gefotografeerd dus ook daarvan verwijs ik naar de fotos want het omschrijven is onmogelijk.
Omdat we nog niet eens helemaal onder in het park waren en we daglicht aan het verliezen waren, hebben we besloten niet te gaan stoppen in het zuidwesten van het park. Dat is namelijk ingericht voor de vissers (echt bejaarde mannen in een liesbroekpak die aan het flyfishen zijn, super vet om te zien maar niet de moeite om uit te stappen).
we hebben besloten naar Lamar Valley te gaan. Volgens ons boekje de place to be om beren, wolven en bizons te spotten. En we zijn geen echte toeristen als we die niet hebben gezien.
We zetten de reis weer voort om noordelijk te gaan rijden langs Yellowstone Lake. Dat is zeg maar gewoon het IJselmeer maar dan een keer of 4 ofzo. Ongelooflijk groot en aan de rand van het water liggen weer de bergen. Een uitzicht waar je u tegen zegt, zeker met de schittering van de ondergaande zon op het meer. Erg ver kwamen we niet want ineens ging iedereen vol in de ankers. Dan wij ook maar weer, auto langs de kant van de weg geparkeerd, wat niet mag en ten strengste wordt afgeraden maar hey het is een rental! Wij kijken, staan daar allemaal natuurhippies (sorry als ik iemand beledig) met vreselijk felle kleren (hoezo camouflage als je dieren gaat spotten) en enorme verrekijkers op tripods. Blijkbaar zat er een grizly, was er een kill gedaan en een wolf die daarvan wilde eten.. Maar dat was al even geleden en ze konden nu niet echt meer iets zien.. zucht.. wij weer de auto in maar nog geen 50 meter konden we weer stoppen.. dit keer voor een kudde bizons die de weg overstaken. Die beesten zijn echt zo ongelooflijk groot! Zelfs een vrouwtje is al angstaanjagend, laat staan de bulls. Wij de auto weer hop aan de kant en die auto uit. Ze kwamen van beneden door de rivier gewandeld, de berg op en dan het asfalt over naar het plateau. Die stomme hollanders willen natuurlijk vooraan staan dus dat is precies wat we deden. De bizons kwamen gewoon recht op ons af. En voor de vorm: die beesten kunnen ongeveer 50 km per uur met hun enorme lijf wandelen en ze moesten een tandje bijzetten om de berg op te komen. En wij gaan daar recht voor staan! Afijn, 100% de moeite waard. We konden ze niet aanraken (wilden we ook niet want we hebben zelfs een stapje voor ze achteruit gedaan) maar het was toch dichtbij genoeg. De kudde had zich opgedeeld in 3 groepjes waardoor we best lang hebben staan kijken. Om ons heen stonden weer wat fanatiekelingen met verrekijkers en die lenen ze maar wat graag uit. Daar zeggen wij geen nee tegen. Achter de kudde zagen we namelijk een zwart vlekje!!! Een beer! Joehoe! We hebben gewoon een beer gezien! Wel van een zeer veilige afstand maar toch!
Toen de bizons veilig waren overgestoken zijn we terug de auto in gegaan om het laatste stuk deels in het donker terug te rijden naar onze cabin.
Yellowstone is het meest diverse landschap wat je je ooit voor kan stellen. Je hebt van Hot Springs, tot puddles of mud met kokende stopverf, vijvertjes die koken, bacteriën en mineralen die het landschap kleuren. Dennenbomen, grote stukken verband bos met nieuwe boompjes ertussen, geisers, Elks, Mooses, wolven, bisons, beren en we hebben mogelijk een eagle of een condor gespot (moeten we nog googlen als we wederom ergens internet hebben). Dit park is zo ongelooflijk de moete waard. Waarschijnlijk gaat de rest van de reis helemaal in het niet vallen. We hebben vandaag 11 uur in de auto en in de natuur doorgebracht, elke seconde was dubbel en dwars de moeite waard!