to whitsunday

De wekker ging om 7u maar niet veel later werden we gewekt door de trein. Deze rijdt vrij fanatiek door rockhampton heen, toevallig recht achter onze campingplaats. We hebben besloten om wat eerder bedachte overnachtingen te schrappen zodat we wat meer rust creeren tegen het einde van de reis. Vandaag dus 5 uur rijden op het program. No worries maties, want de omgeving blijft prachtig. Je kunt je niet voorstellen hoeveel kleuren groen er bestaan. Vandaag rijden we door suikerrietgebied dus naast het overtollige groen hebben we ook nog grijze pluimpjes bovenop al het groen. De suikerriet wordt geoogst en vervoerd door kleine stoomlocomotiefjes. Dus tijdens het rijden is het oppassen want de rails lopen ook op de normale weg. Zonder slagboom dus goed kijken naar de lichten. Bas heeft deroute wat uitgebreid en besloten te stoppen in de buurt van clairview. Daar loopt onze route het dichtst langs de kust. En dat is dus precies wat we doen, we nemen wederom een afslag naar een reststop en we staan gewoon direct op het strand. Het uitzicht is fantastisch, het strand, waar richting de branding zwarte stenen in liggen, is prachtig (met schelpjes) en de zee schittert in de verte. We maken een boterham en eten deze samen met een sinaasappel bij dit prachtige uitzicht.
We gaan weer de weg op richitng mackay. Het blijft wonderlijk hoe het suikerriet geoogst wordt en vervoerd wordt. Heel af en toe rijden we langs een grote fabriek maar verder zijn het voornamelijk rietvelden met kleine locomotiefjes erin. We besluiten nog een kleine detour te nemen door eugelia NP maar dat is net te ver om. We rijden daarom door leuke bergweggetjes met wegen net breed genoeg voor 1 auto, laat staan een camper. We hoeven maar 2 keer uit te wijken dus verder is het gewoon genieten van de reis. We nadere airlie beach en zien ook meteen ons camperpark liggen, denk we. Nadat we geparkeerd hebben blijken er 2 parken te zijn. We moeten dus nog een klein stukje verder. Daar aangekomen blijkt dat de reservering gewoon goed gegaan is. Maar wel op de naam Mold. De receptioniste moet lachen en veranderd de naam, want nietmand wil met een schimmel vergeleken worden. We krijgen een plekje toegewezen dat eigenlijk bezet blijkt te zijn maar ook dat is zo opgelost. We staan as we speak geparkeerd naast de keuken en bas heeft de bbq aangestoken om hamburgers te bakken, aussie style 
Morgen gaan we een stukje varen, we konden kiezen tussen zeilen en raften. Bas zijn voorkeur ging uit naar raften dus mogelijk morgen een nieuwe terror horror boat story to tell!