Bantimurung en Leang Leang
Blijf op de hoogte en volg Bas en Jaimy
05 Augustus 2015 | Indonesië, Makassar
De nacht is redelijk rustig verlopen. De kindertjes sliepen om 10 uur en werden om half 7 gewekt. De enige die dat niet gehoord heeft was Jaimy, die schijnbaar de beste oordoppen heeft. Eerst zijn we gaan ontbijten waarna onze chauffeur al klaar stond. Hij heeft ons eerst naar fort Rotterdam gebracht, tegenover de haven van Makassar. Het is een verdedigingsfort, gebouwd door de nederlanders die hier vroeger de touwtjes in handen hadden. Na het ford in de zinderende hitte te hebben bekeken zijn we verder gereden naar Leang Leang. Na ongeveer een uur rijden kwamen we bij een park waar we entree mochten betalen en werden we door een kleine gids de tuin ingeleid. Heel snel leidde hij ons richting de bergwand waar een trap uit de rotsen ons omhoog leidde naar een ijzeren, enigszins verroestte trap die nog hoger de bergwand in ging. Als helden hebben we deze allemaal beklommen en boven aangekomen zagen we rotstekeningen. Het moest (naar ons eigen inzicht) een stier voorstellen en kleine handjes. De koelte uit de rots zorgde gelukkig voor wat verfrissing voordat de tocht naar beneden begon.
Onze gids was een beetje klaar met die langzame hollanders want hij liep snel vooruit en op een moment waren we heb ook kwijt. We zijn terug naar de uitgang gegaan waar onze chauffeur de rit vvervolgde naar Bantimurung, een natuurpark met watervallen, gekleurd meer en grote vlinders. Aangekomen bij de ingang hing er een bordje, local 25.000 rupiah, toeristen 255.000 rupiah. Hoezo verschil. Bas had de slimme truc bedacht om gewoon eerst eens 100.000 neer te leggen, het bedrag wat we voor 4 personen moesten betalen als we locals zouden zijn. Het leek erop dat de vrouw achter de balie twijfelde. Al snel kwam er een man van het park bij staan. Hij zei dat we het verkeerd begrepen, dat het 100.000 per persoon was. Hij vroeg ook meteen of we een chauffeur bij ons hadden of dat we met de taxi waren. Ondertussen stond hij mee in de portomonee te gluren. Toen iemand zei dat we een chauffeur hadden lachtte hij zijn rotte tandjes even bloot. En jawel, na het betalen van 400.000 rupiah (omgerekend zo’n 28 euro) kregen we ja ja 12 toegangskaarten. Onze theorie achteraf is, is dat we 12 kaarten a 25.000 rupiah hebben betaald en dat dit extra geld ten goede komt aan het park. De overige 100.000 die we niet kunnen verantwoorden zullen waarschijnlijk het bedrijfsuitje van het personeel van Bantimurung sponseren. Afijn.
In het park aangekomen liepen we af op de eerste waterval. Deze waterval zat vol kleine indonesische kindjes die met opblaasbanden in het water aan het spelen waren, een fantastich gezicht, jammer alleen van het plastic wat ze hier dus gewoon in open water dumpen in plaats van in de vuilnisbak. Ondertussen kregen we in de gaten dat we zelf de grootste attractie waren. Er waren geen andere blanke toeristen te bekennen en veel mensen wilden met ons op de foto. Sommige vroegen het, anderen probeerden de raarste capriolen uit te halen om op de foto te gaan met ons zonder dat we het doorhadden.
Langs de waterval kon je omhooglopen via een lange trap waarna je uitkwam bij een meer met nog een waterval. Onderweg vlogen allerlei prachtige grote vlinders, blauwe, geel met oranje en witte met staartjes aan de vleugels. Het enige minpunt was dat de mensen hier gewoon ect niets geven om het milieu. Ze gooien al hun plastic gewoon in het water, of steken het tussen de bergwand, terwijl er letterlijk 2 meter verderop een prullenbak is. We liepen op een bepaald moment achter een man die aan het roken was, terwil er “verboden te roken” borden stonden ivm brandgevaar. toen hij zijn sigaret op had gooide hij hem al brandend in de bosjes. Het zal wel aan ons nederlanders liggen met te veel regeltjes.
Na een flinke wandeling zijn we weer terug gelopen naar onze chauffeur die ons door het prachtige landschap vol prachtig groen begroeide bergen terug heeft gebracht naar Makassar waar we een hapje hebben gegeten. Daarna zijn we even bij gaan komen in het hotel om om half 6 weer richting de boulevard te gaan en van de zonsondergang te gaan genieten. Ook hier kwamen we niet onder de fotos uit en braaf hebben we ook wat fotos gemaakt en gelachen. De zonsondergang was inderdaad prachtig en zorgde voor de mooiste kleuren. Nadat de zon onder ging en de muggen tevoorschijn kwamen, wilden we een hapje gaan eten maar de restaurantjes die er betrouwbaar uit zien zijn schaars hier in Makassar. Daarom zijn we bij het zelfde retaurant gaan eten als gisteren. Uiteraard wel (op verzoek van Bas) aan een ander tafeltje met ander eten. Niet lang nadat we aan tafel waren geschoven kwam er een nederlands uitziende man met indonesische vrouw en 2 kinderen.ze gingen aan het tafeltje achter ons zitten en werden meteen bediend. Omdat wij al drinken besteld hadden kwamen ze niet vragen of wij ook nog wilden eten. Uiteindelijk na wat wenken en hulp van de indonesische vrouw werd onze bestelling opgenomen. De man vroeg ons of we hulp nodig hadden bij bestellen. Bleek dat het een nederlandse man was , oorspronkelijk uit woerden die hier nu 5 jaar in indonesie leeft. Met hem hebben we erg gezellig zitten kletsen over de gewoonten, norm en en waarden hier in indonesie. Hij vertelde over de explosieve groei die Makassar doormaakte. Hij had in 5 jaar tijd de stad zien ontploffen met mensen en verkeer. Hij vond het jammer dat we morgen Makassar gingen verlaten. Hij zei ook al dat weinig mensen Makassar aandeden omdat er relatief weinig te zien is en het vaak een plek is vanwaar je doorreist naar de Toraja. Hij was bijzonder geinteresseerd in de herkomst van de opa van bas, vader van yvonne, en hij had in het verleden al eens mensen succesvol geholpen met zoeken naar de herkomst van hun familie. Helaas is er te weinig informatie om het echt uit te zoeken. De beste man had ons graag deze stad willen laten zien maar daar was geen tijd voor. Zelf was hij na 5 jaar wel klaar met makassar, het werd te druk en de kinderen hadden weinig plek om te spelen. Hij ging dan ook verhuizen naar bali. Hij had nog wat tips en leuke weetjes voor onze vervolgreis. Nadat we gegeten hadden hebben we afscheid genomen en zijn we terug gegaan naar het hotel waar ons laatste nachtje hebben voordat we onze reis vervolgen door oost Java.
Onze gids was een beetje klaar met die langzame hollanders want hij liep snel vooruit en op een moment waren we heb ook kwijt. We zijn terug naar de uitgang gegaan waar onze chauffeur de rit vvervolgde naar Bantimurung, een natuurpark met watervallen, gekleurd meer en grote vlinders. Aangekomen bij de ingang hing er een bordje, local 25.000 rupiah, toeristen 255.000 rupiah. Hoezo verschil. Bas had de slimme truc bedacht om gewoon eerst eens 100.000 neer te leggen, het bedrag wat we voor 4 personen moesten betalen als we locals zouden zijn. Het leek erop dat de vrouw achter de balie twijfelde. Al snel kwam er een man van het park bij staan. Hij zei dat we het verkeerd begrepen, dat het 100.000 per persoon was. Hij vroeg ook meteen of we een chauffeur bij ons hadden of dat we met de taxi waren. Ondertussen stond hij mee in de portomonee te gluren. Toen iemand zei dat we een chauffeur hadden lachtte hij zijn rotte tandjes even bloot. En jawel, na het betalen van 400.000 rupiah (omgerekend zo’n 28 euro) kregen we ja ja 12 toegangskaarten. Onze theorie achteraf is, is dat we 12 kaarten a 25.000 rupiah hebben betaald en dat dit extra geld ten goede komt aan het park. De overige 100.000 die we niet kunnen verantwoorden zullen waarschijnlijk het bedrijfsuitje van het personeel van Bantimurung sponseren. Afijn.
In het park aangekomen liepen we af op de eerste waterval. Deze waterval zat vol kleine indonesische kindjes die met opblaasbanden in het water aan het spelen waren, een fantastich gezicht, jammer alleen van het plastic wat ze hier dus gewoon in open water dumpen in plaats van in de vuilnisbak. Ondertussen kregen we in de gaten dat we zelf de grootste attractie waren. Er waren geen andere blanke toeristen te bekennen en veel mensen wilden met ons op de foto. Sommige vroegen het, anderen probeerden de raarste capriolen uit te halen om op de foto te gaan met ons zonder dat we het doorhadden.
Langs de waterval kon je omhooglopen via een lange trap waarna je uitkwam bij een meer met nog een waterval. Onderweg vlogen allerlei prachtige grote vlinders, blauwe, geel met oranje en witte met staartjes aan de vleugels. Het enige minpunt was dat de mensen hier gewoon ect niets geven om het milieu. Ze gooien al hun plastic gewoon in het water, of steken het tussen de bergwand, terwijl er letterlijk 2 meter verderop een prullenbak is. We liepen op een bepaald moment achter een man die aan het roken was, terwil er “verboden te roken” borden stonden ivm brandgevaar. toen hij zijn sigaret op had gooide hij hem al brandend in de bosjes. Het zal wel aan ons nederlanders liggen met te veel regeltjes.
Na een flinke wandeling zijn we weer terug gelopen naar onze chauffeur die ons door het prachtige landschap vol prachtig groen begroeide bergen terug heeft gebracht naar Makassar waar we een hapje hebben gegeten. Daarna zijn we even bij gaan komen in het hotel om om half 6 weer richting de boulevard te gaan en van de zonsondergang te gaan genieten. Ook hier kwamen we niet onder de fotos uit en braaf hebben we ook wat fotos gemaakt en gelachen. De zonsondergang was inderdaad prachtig en zorgde voor de mooiste kleuren. Nadat de zon onder ging en de muggen tevoorschijn kwamen, wilden we een hapje gaan eten maar de restaurantjes die er betrouwbaar uit zien zijn schaars hier in Makassar. Daarom zijn we bij het zelfde retaurant gaan eten als gisteren. Uiteraard wel (op verzoek van Bas) aan een ander tafeltje met ander eten. Niet lang nadat we aan tafel waren geschoven kwam er een nederlands uitziende man met indonesische vrouw en 2 kinderen.ze gingen aan het tafeltje achter ons zitten en werden meteen bediend. Omdat wij al drinken besteld hadden kwamen ze niet vragen of wij ook nog wilden eten. Uiteindelijk na wat wenken en hulp van de indonesische vrouw werd onze bestelling opgenomen. De man vroeg ons of we hulp nodig hadden bij bestellen. Bleek dat het een nederlandse man was , oorspronkelijk uit woerden die hier nu 5 jaar in indonesie leeft. Met hem hebben we erg gezellig zitten kletsen over de gewoonten, norm en en waarden hier in indonesie. Hij vertelde over de explosieve groei die Makassar doormaakte. Hij had in 5 jaar tijd de stad zien ontploffen met mensen en verkeer. Hij vond het jammer dat we morgen Makassar gingen verlaten. Hij zei ook al dat weinig mensen Makassar aandeden omdat er relatief weinig te zien is en het vaak een plek is vanwaar je doorreist naar de Toraja. Hij was bijzonder geinteresseerd in de herkomst van de opa van bas, vader van yvonne, en hij had in het verleden al eens mensen succesvol geholpen met zoeken naar de herkomst van hun familie. Helaas is er te weinig informatie om het echt uit te zoeken. De beste man had ons graag deze stad willen laten zien maar daar was geen tijd voor. Zelf was hij na 5 jaar wel klaar met makassar, het werd te druk en de kinderen hadden weinig plek om te spelen. Hij ging dan ook verhuizen naar bali. Hij had nog wat tips en leuke weetjes voor onze vervolgreis. Nadat we gegeten hadden hebben we afscheid genomen en zijn we terug gegaan naar het hotel waar ons laatste nachtje hebben voordat we onze reis vervolgen door oost Java.
-
07 Augustus 2015 - 20:05
Stephanie:
Het is wat... trek je als blanke alle aandacht en al die kindjes,.daar gaat je vakantie rust! Succes met doorreizen naar een rustige bestemming! -
08 Augustus 2015 - 01:54
Mama Jaimy :):
Wat een mooie dag weer, veel gewandeld en gezien, maar ook veel nieuwe indrukken opgedaan. de vlinders die jullie nu gezien hebben zie je waarschijnlijk nooit meer. Maar gelukkig heb je de foto's nog ;p
spelende kinderen in het water heerlijk om naar te kijken met hun glimmende lijfjes en die veel te grote luchtbanden, en dan wéér naar die restaurantjes, hahaha wat een straf ;p
jammer dat de rust van Makassar zo snel verdwenen is en dat de boel in zo'n korte tijd veranderd.Ook Jammer dat je die man niet eerder tegen bent gekomen, wie weet op welke plaatsjes je nog terecht was gekomen,
Nou slaap lekker, morgen gezond weer op en tot het volgende verslag xxxx doei -
08 Augustus 2015 - 01:54
Mama Jaimy :):
Wat een mooie dag weer, veel gewandeld en gezien, maar ook veel nieuwe indrukken opgedaan. de vlinders die jullie nu gezien hebben zie je waarschijnlijk nooit meer. Maar gelukkig heb je de foto's nog ;p
spelende kinderen in het water heerlijk om naar te kijken met hun glimmende lijfjes en die veel te grote luchtbanden, en dan wéér naar die restaurantjes, hahaha wat een straf ;p
jammer dat de rust van Makassar zo snel verdwenen is en dat de boel in zo'n korte tijd veranderd.Ook Jammer dat je die man niet eerder tegen bent gekomen, wie weet op welke plaatsjes je nog terecht was gekomen,
Nou slaap lekker, morgen gezond weer op en tot het volgende verslag xxxx doei -
08 Augustus 2015 - 01:54
Mama Jaimy :):
Wat een mooie dag weer, veel gewandeld en gezien, maar ook veel nieuwe indrukken opgedaan. de vlinders die jullie nu gezien hebben zie je waarschijnlijk nooit meer. Maar gelukkig heb je de foto's nog ;p
spelende kinderen in het water heerlijk om naar te kijken met hun glimmende lijfjes en die veel te grote luchtbanden, en dan wéér naar die restaurantjes, hahaha wat een straf ;p
jammer dat de rust van Makassar zo snel verdwenen is en dat de boel in zo'n korte tijd veranderd.Ook Jammer dat je die man niet eerder tegen bent gekomen, wie weet op welke plaatsjes je nog terecht was gekomen,
Nou slaap lekker, morgen gezond weer op en tot het volgende verslag xxxx doei -
08 Augustus 2015 - 01:54
Mama Jaimy :):
Wat een mooie dag weer, veel gewandeld en gezien, maar ook veel nieuwe indrukken opgedaan. de vlinders die jullie nu gezien hebben zie je waarschijnlijk nooit meer. Maar gelukkig heb je de foto's nog ;p
spelende kinderen in het water heerlijk om naar te kijken met hun glimmende lijfjes en die veel te grote luchtbanden, en dan wéér naar die restaurantjes, hahaha wat een straf ;p
jammer dat de rust van Makassar zo snel verdwenen is en dat de boel in zo'n korte tijd veranderd.Ook Jammer dat je die man niet eerder tegen bent gekomen, wie weet op welke plaatsjes je nog terecht was gekomen,
Nou slaap lekker, morgen gezond weer op en tot het volgende verslag xxxx doei -
08 Augustus 2015 - 01:55
Mama Jaimy :):
Wat een mooie dag weer, veel gewandeld en gezien, maar ook veel nieuwe indrukken opgedaan. de vlinders die jullie nu gezien hebben zie je waarschijnlijk nooit meer. Maar gelukkig heb je de foto's nog ;p
spelende kinderen in het water heerlijk om naar te kijken met hun glimmende lijfjes en die veel te grote luchtbanden, en dan wéér naar die restaurantjes, hahaha wat een straf ;p
jammer dat de rust van Makassar zo snel verdwenen is en dat de boel in zo'n korte tijd veranderd.Ook Jammer dat je die man niet eerder tegen bent gekomen, wie weet op welke plaatsjes je nog terecht was gekomen,
Nou slaap lekker, morgen gezond weer op en tot het volgende verslag xxxx -
08 Augustus 2015 - 01:55
Mama Jaimy :):
Wat een mooie dag weer, veel gewandeld en gezien, maar ook veel nieuwe indrukken opgedaan. de vlinders die jullie nu gezien hebben zie je waarschijnlijk nooit meer. Maar gelukkig heb je de foto's nog ;p
spelende kinderen in het water heerlijk om naar te kijken met hun glimmende lijfjes en die veel te grote luchtbanden, en dan wéér naar die restaurantjes, hahaha wat een straf ;p
jammer dat de rust van Makassar zo snel verdwenen is en dat de boel in zo'n korte tijd veranderd.Ook Jammer dat je die man niet eerder tegen bent gekomen, wie weet op welke plaatsjes je nog terecht was gekomen,
Nou slaap lekker, morgen gezond weer op en tot het volgende verslag xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
