The Rockies

En wat stond ons te wachten in Denver: Regen… Heul veul regen. ’s Nachts heeft het heftig geregend, zoals voorspeld maar iedereen was er erg blij mee want het is behoorlijk droog geweest in deze regionen. Toen we wakker werden was het buiten al rotweer. We hebben daarom besloten lekker vroeg al te gaan rijden. Op de weg naar het hotel gisteren waren we een Starbucks Drivethru (I know!!!) tegen gekomen. Daar zijn we dus heen gegaan om meteen even van het wifi gebruik te maken want we hadden in Denver nog een kleine missie te volbrengen: Een bezoekje aan het Hard Rock Cafe. We zijn richting Denver downtown gereden en binnen no time hadden we het Hard Rock Cafe gevonden. Nu de auto nog kwijt zien te krijgen. We hebben 3 keer een right turn gemaakt en daar de auto geparkeerd voor veel te veel geld voor 30 minuten, maar we hadden een goed doel. Daar aangekomen een glas gescoord (met schaamte moet ik toegeven dat ik het gewoon gekocht had maar ik vond 10 over 10 in de ochtend iets te vroeg om aan een purple haze of long island icetea te beginnen) en even staan kletsen met de dames die stomverbaasd waren dat er mensen zo vroeg binnen kwamen wandelen. We kregen nog net geen prive-rondleiding! Missie zeer zeker geslaagd en we konden verder richting Casper.
De regen trok volgens het weerbericht gelukkig over en we reden dus de zon tegemoet. Onderweg zijn we uiteraard weer eens gestopt voor een Subway Melt (dit keer hebben we er een foto van gemaakt). Wederom veranderde het landschap enorm. Je kon zien dat het erg droog is geweest, het gras was geel of verbrand. Langzaam werd het land wat heuveliger en reden we in de bergen waar zowel begroeiing was als stenen. Het is gewoon niet mogelijk om te omschrijven hoe het uitzicht is en hoe ongelooflijk ver weg je kijkt, zonder iets te zien zien behalve her en der een boompje of rotsje of elektriciteitspaal. Zelfs de fotos laten niet zien hoe ongelooflijk groots het is.
Onderweg zijn we nog gestopt bij een restarea waar ze serieus bbq’s hadden staan. Je kon daar met heel je hebben en houden gaan zitten, was ook ruimte om de RV te parkeren en dan kon je aan een betonnen bankje gaat zitten en de bbq stond al klaar. Ongelooflijk hoe geniaal die amerikanen zijn!
toen we verder reden zagen we in de verte aan de linkerkant wolken hangen boven het bos. Nu gebeurt dit wel eens vaker maar toevallig hadden we op het nieuws gezien dat er in de buurt van Casper bosbranden waren. En jawel, hoe dichter bij we kwamen, hoe meer rook er was en we konden zelfs helikopters zien vliegen met bluswater. Op zich was het gebied wat in de rook gehuld was kleiner dan verwacht. En het stomme is dus dat je er gewoon langs rijd met de auto. Later lazen we in de krant dat het grootste deel van de bosbrand aan de andere kant van de berg was. Dit betekende ook dat we in de buurt kwamen van ons hotel. En inderdaad, binnen no time waren we er en konden we in gaan checken. Een ongelooflijk Amerikaanse tante met een vreselijk overdreven accent heeft ons geholpen en hoorde uiteraard weer aan ons accent dat we geen amerikanen waren. Ze vroeg wat we kwamen doen en we vertelden dat we onderweg waren richting Yellowstone. Nou voordat we met onze ogen konden knipperen kwam ze met boekjes aan zetten over Yellowstone, Wyoming en de dingen die je hier kan doen, de hoogtepunten en de gratis dingen.
Op naar onze kamer die weer achterlijk groot is voor twee personen, hebben we even naar het thuisfront kunnen skypen en onze spullen weer uit kunnen pakken. Bas wilde graag zijn haren geknipt hebben en had de tondeuse al meegenomen van thuis. Alle meegenomen aparaten werken ook op 110 volt, behalve de tondeuse.. dus besloten een K-Mart te zoeken in het centrum. En dat was een beleving op zich. Ze hadden er kleren, visspullen, ruitenwissers voor je auto, alle spullen van Meguiars (waarbij Bas stond te kwijlen omdat ze 4 keer zo goedkoop waren als in Nederland), stofzuigers, televisies, noem het zo gek op en het was er. Alles behalve bier en andere alcohol. Machtig raar land hier dat Amerika! Voor 13 hele dollars hebben we een tondeuse kunnen kopen, kost dus helemaal geen bal hier! We hebben nog wat water ingeslagen en cola voor onderweg voor morgen.
Ondertussen hebben we enorm honger gekregen en bij het inchecken was ons al verteld dat er een “all you can eat buffet” was. Daar wilden we wel heen. Ze serveerden Prime Rib. Jam jam jam jam jammie vleesch! Gewoon een complete koe die ze gebakken hadden in wijn en zoals de beste man het uitlegde hun “speciale geheime kruiden”. We kregen letterlijk een bord vol vlees en mochten verder zelf kijken wat we daar bij wilden. Nou met het bord vlees, een klein broodje en wat salade waren wij wel klaar. De amerikanen om ons heen zullen ons wel raar hebben aangekeken want wij zaten daarna gewoon vol terwijl zij nog een keer of 4 terug gingen! We hebben afgesloten met home-made cherry pie! Heerlijk.
Morgen hebben we een pittige dag voor de boeg. We hebben de route uitgestippeld en we gaan de gok nemen door de langste route op de kaart te nemen met hopelijk het meest te zien maar we zijn wel minimaal 6 uur onderweg, als we tenminste het geluk houden dat we hier 75 mijl mogen ipv 65. Op naar Yellowstone Park!